China met of zonder smog

Ik heb inmiddels al een paar dagen Hong Kong achter de rug en moet hier weer even wennen aan gestegen kosten en een erg Westerse wereld. Na een totaal van 30 dagen in China is dat een groot verschil. Eén ding is hier wel hetzelfde en dat is de smog, iets wat me ook echt een beetje aan het tegenstaan is. Het enige echte grote nadeel van China. Ik vind China echt een geweldig land en het is zeker aan te raden, maar zonder smog zou ik zeggen dat iedereen er heen moet. Ik heb het er al eerder over gehad, maar ik besef nu echt hoe veel geluk ik in Beijing heb gehad. Daar heb ik een week een strakblauwe lucht gehad, maar daarna in zowel Xi'an en Shanghai en nu dus ook in Hangzhou, Guangzhou (met uitzondering van twee dagen) en Hong Kong is er heel veel smog geweest. Dat is toch wel jammer en smerig, overal een soort laaghangende mist waardoor je soms niet eens honderd meter ver kan zien. Helaas is het geen mist maar gewoon vervuiling, ik vraag me ook echt af wat voor effect het heeft op de gezondheid.

Na dat ik zolang in Shanghai ben blijven hangen ben ik doorgegaan naar Hangzhou, een stad een uur van Shanghai. Hele leuke plek, ook heel populair bij Chinezen, met een autovrij centrum waar ik in een leuk hostel zat. Ik ben hier naartoe gegaan om het West Lake te zien, wat volgens Chinezen zelf een van de mooiere natuurgebieden van China is. Ik denk dat dit best wel eens waar kan zijn, maar door de al genoemde smog heb ik er niet veel van meegekregen. Dat meer is echt niet zo groot, maar ik kon soms de overkant niet eens zien:). Heb uiteindelijk daar wel twee keer een halve dag rondgestruind en het naar mijn zin gehad, maar ik kan me wel voorstellen dat het veel mooier zou zijn als de zon zichtbaarzou schijnen. De zon schijnt natuurlijk wel maar wordt geblokkeerd door de vervuiling. Helaas pindakaas. Ook wel grappig dat ik in een wat kleinere plaats meteen weer als een rockster gezien wordt. In één geval fietste een meisje langs die vol in de remmen ging om op de foto te kunnen. Zo ook groepjes meisjes die willen weten waar ik vandaan kom en die me zo 'vely handsummm' vinden. Dit keer heb ik ook met mijn camera foto's gemaakt, dus ik heb wat bewijs :P.

Vervolgens ben ik weer in een nachttrein gestapt naar Guangzhou, een grote stad op een uurtje van Hong Kong. Wel zo handig omdat mijn visum aan het aflopen was. Ik heb daar weer via couchsurfen iemand gevonden en opnieuw een onwijs gave tijd gehad. Zou twee dagen blijven, maar dat zijn er vier geworden en toen moest ik wel naar Hong Kong gaan om een dikke boete te voorkomen in verband met mijn visum. Ik ben daar bij Karen gebleven, een Chinese vrouw met een master in Engelse literatuur. Ze sprak dus een aardig woordje Engels:). Het was opnieuw super leuk om te zien hoeveel vertrouwen er is in couchsurfen. Ik kwam daar aan en er was een andere couchsurfer die dezelfde dag wegging, Bruce uit Korea. Karen moest weg en zou pas uren later terugkomen, maar ze gaf de sleutel van haar huis, zei veel plezier en weg was ze. Die dag dus met Bruce rondgehangen, super lekker op straat gegeten en vervolgens vier leuke dagen gehad met Karen.

Guangzhou zal vast bij niemand een belletje doen rinkelen maar het is een geweldige stad. Toen ik daar aankwam waren er overal Afrikanen, iets wat ik nog niet had gezien in China, maar het is een stad met een grote Afrikaanse en Arabische gemeenschap. Je kan daar dus overal Afrikaans, Arabisch, Chinees en weet ik wat voor eten nog meer halen. Echt geweldig! Ik heb in Guangzhou ook gegeten bij een Turks halal restaurant met Karen en dat was met stip het beste eten op mijn reis tot nu toe. Karen was aardig actief met couchsurfen en allerlei language exchanges dus ze had ook een aantal Arabische vrienden. Zodoende ben ik daar ook gebleven met oud en nieuw, waarbij het originele plan was om naar een rooftop party te gaan met vuurwerk. Uiteindelijk zijn we daar niet heen gegaan, maar heb ik oud en nieuw 'gevierd' in een Arabisch cafe. 'Gevierd' omdat het voor Arabieren niet zo belangrijk is, maar met het roken van een shisha, het drinken van Arabische thee en het eten van hapjes (brood met honing en banaan) uit Yemen, tussen allerlei Arabieren, Soedanezen, Yemenieten en Chinezen als enige westerling heb ik een van de leukste jaarwisselingen ooit gehad. Heel apart en heel anders. Opnieuw een super leuke couchsurf ervaring dus.

Vervolgens moest ik op 1 januari door naar Hong Kong, dus wellicht was een oud en nieuw zonder alcohol niet zo slecht. Hong Kong is echt een totaal andere wereld, met hele grote Britse invloeden uiteraard. De auto's rijden weer anders, er zijn overal dubbeldekkers in het openbaar vervoer, de meeste straten hebben een Britse naam en er zijn overal koloniale gebouwen. Een hele gave stad. Met hele handige dingen. Zo hebben ze bij de metro de zogenaamde octopus. Dat is een soort ov kaart die je kan opladen voor de metro maar dan ook meteen kan gebruiken voor bijna alle supermarkten, restaurantjes en kleinere winkeltjes. Super handig. Het is wel een hele dure stad. Dit is denk ik de plek met de meeste winkelcentra bij elkaar. En dan hebben ze van Gucci, Hermes, Armani en ga zo maar door ook door de hele stad wel 30 winkels zitten. Een beetje overdreven. Ik merkte de prijs van Hong Kong ook wel aan mijn hotel. Ik heb in het beruchte Chungking Mansion gelogeerd in de kleinste hotelkamer ooit, voor een prijs waarvoor ik meer dan een week in China zelf kan verblijven. Het gebouw is berucht omdat het hier stikt van de Indiërs, Afrikanen, Arabieren, Chinezen en wat nog meer die je van alles willen aansmeren. Van nep rolexen tot een 'cheap and good' guesthouse. Dit is echter bij de ingang en op de begane grond, de hostels zitten op de 10e of 12e verdieping. En hoewel ik kan begrijpen dat het intimiderend kan zijn, zeker als je als vrouw alleen gaat, heb ik weinig last gehad en is dit waarschijnlijk de meest internationale, multi culti plek op de wereld. Time magazine noemt het de 'Best Example of Globalization in Action' en ik vond het echt geweldig. Zelfs curry gegeten, wat niet altijd lekker gaat in mijn maag:). Ook even goed gekeken waar de nooduitgangen waren want ondanks beveiling op de begane grond en veel camera's zal het niet 100 procent brandveilig zijn.

Ook hier heb ik couchsurfen gebruikt, dit keer niet om te slapen maar om wat te drinken, zo ben ik een paar avonden met Ruby op pad geweest, een hele leuke meid, waar ik bij terugkomst van de Filipijnen ook nog wat zal afspreken. Ook heb ik een dag doorgebracht met Joanne, een meisje die ik in Seoul was tegengekomen. Altijd leuk om met locals iets te doen, heel anders dan de Lonely Planet volgen. Meteen lekker kunnen eten voor weinig geld. Natuurlijk ook wel een aantal toeristische dingen gedaan, zoals het bezoeken van Victoria's Peak. Dat was heel gaaf om te zien, maar ook hier was er weer extreem veel smog waardoor je niet het complete plaatje kon zien. Toch leuk om te zien, zeker in het donker. Veel mensen zien Hong Kong natuurlijk als een grote, drukke metropool en dat is het ook zeker maar er is ook veel natuur en zelfs strand te zien. Ik heb dus ook een dagje cultureel gedaan en het grootste zittende Boeddha beeld in de wereld bezocht. Wel was het opeens een stuk kouder waardoor ik bijna spijt kreeg dat ik mijn winterkleding al naar Nederland had terug gestuurd, maar ik heb het overleefd. Ik ben ook nog bij een Chinese ´tea appreciation class´ geweest. Heel leuk, de manier waarop Chinezen thee maken en drinken is heel anders dan bij ons.

Deze blog post ik nu op het vliegveld van Hong Kong, waar ik als een echte backpacker een nachtje ga slapen. Ik had anders namelijk rond vijf uur zaterdagochtend moeten vertrekken uit mijn hostel en gezien de prijzen hier is dat toch een beetje zonde. Ik denk dus al een beetje als een hippie! Ik vlieg morgen naar Manila, waar ik na één dag het noorden ga opzoeken om de rijstterrassen van Banaue en Batad ga bekijken, iets wat schijnbaar met recht het achtste wereldwonder genoemd kan worden. Hiervoor moet ik wel 10 uur in een nachtbus zitten en daarna nog een flink aantal kilometers hiken omdater geen wegen naar Batad zelf gaan, maar na de Chinese muur heb ik de smaak wel te pakken.

Overigens is de smog in China voor mij persoonlijk geen reden om nooit meer terug te gaan, zoals ik al zei, zonder smog zou China helemaal geweldig zijn. En daarom ga ik na de Filipijnen gewoon nog even terug, ik heb tenslotte een double entry visa. Dus eind januari ben ik als het goed is terug in Hong Kong om daarna nog een paar weken het zuiden van China te verkennen. Maar nu eerst drie weken bruin worden!