Bu dao Changcheng fei hao han!

Dat is tenminste wat Mao erover zei. Je bent pas een man als je bij de Chinese muur bent geweest. Dus volgens Mao ben ik nu een echte vent. Ik besloot namelijk om meteen vanaf het vliegveld richting de muur te gaan. Dit is zo´n 100 kilometer noordelijk van Beijing en ik had daar een prima guesthouse gevonden bij een stuk van de muur dat niet gerestaureerd was en met weinig toeristen. Een authentieke ervaring dus. De meeste mensen doen een tour van een dag naar de muur en dan heb je zelfs stukken muur waar relingen aan zijn vastgemaakt. Maar niet dit stuk. Ik heb in twee dagen tijd verschillende stukken beklommen. De eerste dag zo´n zes uur met een prima zonnetje erbij. Het vroor dan wel en ik had ongeveer drie lagen kleding aan maar het was goed te doen. Minder was dat ik een verkeerde kant op ging in het begin en daardoor door een vallei met allemaal doornstruiken moest, maar ik had geen zin om terug te gaan, dus ging door en uiteindelijk kwam ik op de muur. Veel steiler dan ik dacht en ook wat enger met mijn hoogtevrees maar echt een geweldige ervaring. Op en neer met overal een geweldig uitzicht. Ben die dag misschien 15 toeristen tegengekomen. De volgende dag was er opeens sneeuw en heb ik een ander stuk gedaan. Daar de hele dag niemand tegengekomen en echt supersteile stukken omhoog gegaan. Ongeveer vier uur bezig geweest. Wel een van de betere ervaringen op mijn reis tot nu toe en ik heb ook echt geweldige foto´s.

Vervolgens ging ik naar Beijing, ik had daar afgesproken om te couchsurfen bij een meisje uit Trinidad die voor Disney werkt in Beijing. En dan niet Disney als in het pretpark maar een Disney school. Disney heeft een aantal scholen waar ze Engels lesgeven, maar dan met extra curriculum van Disney erbij. Veel liedjes en tekeningen dus. Was wel grappig om bij iemand die in Beijing woont te blijven, zijn wezen stappen met het hele Disney bedrijf, een stel malloten bij elkaar, maar wel leuk. Uiteindelijk ben ik daar drie nachten gebleven en heb ik vervolgens nog vier nachten in een hostel doorgebracht. Beijing is echt een geweldige stad. Het is een grote bruisende metropool waar je gewoon voelt dat er van alles gebeurt. Mensen zijn echt overal bezig, het is chaos, maar het is ook georganiseerd. Het is vies, maar omdat er echt duizenden schoonmakers zijn is het ook schoon. Er zijn overal mensen, maar er zijn ook een aantal plekken waar je ontzettend kan relaxen, gewoon midden in Beijing. Dit zijn vooral de oude keizerlijke tuinen, welke nu parken zijn geworden en vaak nog een muur eromheen hebben waardoor het heel rustig is.

De Chinezen, vooral de ouderen, zijn wel ranzig. De eerste dag dat ik bij de muur bleef, at ik mee met een Chinese vriendengroep van de eigenaar. Heel gezellig en heel lekker, maar ze sliepen in dezelfde kamer als ik. Ik lag al in bed toen de opa binnenkwam en even ongegeneerd vijf minuten lang ging liggen boeren. En dat was nog maar een kleine voorbode. Overal op straat hoor en zie je gerochel en gespuug. En dan niet even spugen, meestal wordt het vooraf gegaan door een hoest, het diep ophalen van de keel, alles in de neus ook maar meteen oprochelen en dan komt er een flinke fluim uit. En niet alleen de mannen, ook vrouwen doen rustig mee of zitten in de metro lekker uitgebreid in hun neus te pulken. Als ik dus iemand hoor hoesten heb ik al geleerd om even tempo te maken:). Over het algemeen doen de jongeren het niet, maar aan de andere kant hebben de allerkleinsten er hier geen probleem mee om gewoon op straat te pissen. Zal ook wel komen omdat sommigen hier speciale broeken aanhebben met een open bilspleet. Al meegemaakt dat ze hier boven de prullenbak worden gehouden en hoppa laat maar gaan:).

Ik heb hier in ieder geval ontzettend veel gedaan en gezien. Ook erg mazzel gehad met het weer. Als je pecht hebt, vooral in de zomer, hangt er hier een dikke laag smog over de stad heen. Ik heb dat gelukkig maar één keer gezien. Heel raar om te zien, je ziet de zon dan wel maar slechts heel vaag. Er zijn geen wolken maar toch is het donker en is de lucht smerig. Gelukkig heb ik alle andere dagen een strakblauwe lucht gehad met een stralende zon en de laatste twee dagen was het zelfs een graad of zes daar waar het eerder vroor. Je kan super veel zien en doen. Zo ben ik naar het Tiananmenplein geweest waar de Chinese staat in 1949 is uitgeroepen maar waar in 1989 ook de studentenprotesten zijn neergeslagen. Heb de verboden stad gezien en ook verschillende voormalige keizerlijke parken zoals het zomer en winterpaleis. Deze vind ik eigenlijk mooier en relaxter om te bezoeken dan de verboden stad. De verboden stad is groot en indrukwekkend maar in bijvoorbeeld het zomerpaleis heb je grote meren waar je rustig omheen kunt wandelen en waar je Chinese ouderen kan zien die dansen of tai chi beoefenen. Deze keizerlijke parken waren natuurlijk ook bedoeld voor de keizers om te relaxen en niet om te leven en werken zoals in de verboden stad. Erg leuk om te ervaren dat je midden in een stad als Beijing zulke rustige en serene stukken hebt. Ook nog op bezoek bij Mao geweest, maar hij ziet er wat slechter uit dan Lenin en dat terwijl Lenin er zo'n 50 jaar langer ligt. Maar wellicht is Mao wel een pop, had een erg plastic look. Twee van de drie dictators dus gezien, alleen Ho Chi Minh nog in Hanoi. Wel apart dat Mao hier nog zo vereerd wordt. In musea's en natuurlijk door zijn memorial hall. Veel mensen bezoeken hem dagelijks en leggen dan bloemen neer. En dat terwijl hij met alleen de Grote Sprong Voorwaarts verantwoordelijk is voor zo'n 45 miljoen doden. (Leestip: Mao's Great Famine van Frank Dikotter, uiteraard niet te krijgen in China zelf).

Er is hier ook genoeg te zien over de oorlog tussen Japan en China. Japan heeft zelfs Taiwan vijftig jaar bezet gehouden en heeft in China flink huisgehouden. Het begrip 'troostmeisje' is natuurlijk wel bekend in Nederland, maar het aantal Chineze vrouwen die als troostmeisje (gedwongen om te prostitueren voor Japanse soldaten) hebben moeten dienen is ongelooflijk groot. Er is hier een museum die ze het museum tegen Japanse agressie noemen. Toevalligerwijs heeft Japan China aangevallen op dezelfde brug als waar Marco Polo is geweest. Daarom heeft de Marco Polo brug voor de Chinezen een heel andere lading. Japan heeft vanaf 1937 tot 1945 gevochten met China en bijvoorbeeld in Nanjing 200.000 tot 300.000 Chinezen vermoord en tussen de 20.000 en 80.000 vrouwen verkracht. Daarom staat dat ook bekend als de verkrachting van Nanjing. Sommige van de beestachtige dingen die ze hier hebben gedaan met kinderen en zelfs zwangere vrouwen zal ik niet herhalen, maar echt te ziek voor woorden. Ze hebben elders in China ook massamoorden gepleegd en zelfs met gifgas gevochten. Bizar om sommige dingen te lezen en te zien. Zo heb ik in de kleine twee maanden die ik nu reis ook al erg veel kunnen zien van de bizarre geschiedenis in Azië. En dan moeten Vietnam en Cambodja nog komen.

Maar om maar positief te eindigen, Beijing is een geweldige stad, hoewel het in de zomer met de hitte en smog niet uit te houden schijnt te zijn. Je kan hier in ieder geval super veel zien en doen. De Chinese muur was een geweldige ervaring en alles is ook super goedkoop. Zelfs de extreme toerist uithangen hoeft niet meer dan 25 euro per dag te kosten. Na Beijing volgt Xi'an voor het terracotta leger en daarna ga ik naar Shanghai. Ik heb nog wel even nagedacht om naar het noorden van China te gaan om te kijken of ik Noord-Korea in kon komen, maar ik heb toch maar besloten om de kou zo snel mogelijk achter me te laten en warmere temperaturen op te zoeken. Zo wil ik begin januari in de Filipijnen zijn. Eerst nog een kleine drie weken China. Tot nu toe een geweldige en tegelijkertijd indrukwekkende ervaring.

Xie Xie!