Vietnam met stip op één
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
16 Maart 2012 | Vietnam, Hanoi
Vietnam is echt heel gaaf, de motorbike tour die ik heb gedaan was een unieke ervaring en misschien wel het leukste op mijn hele reis tot nu toe. Ik heb daar het 'echte' Vietnam gezien, het land wat je in gedachten ziet als je aan Vietnam denkt. Uitgestrekte rijstvelden, geweldige wegen over bergen en door jungles zover je kan zien en overal markten waar je voor bijna niets supervers eten of fruit kan kopen. Echt een topervaring. De tocht duurde vier dagen en was een tocht door de Central Highlands van Vietnam samen met een gids (Binh). Ik kon zelf een motor rijden na een halfuurtje lessen in schakelen. Even wennen maar met 150 cc was het niet zo'n bakbeest. En met slechts twee bijna ongelukken is het vrij goed gegaan;). Heb ook echt vanalles gezien in die vier dagen. Verschillende plantages voor koffie, thee, peper, dragonfruit en ook hoe ze hier bakstenen maken, rijstkoeken of rijstewijn. Hoogtepunt was ook een bezoekje aan de markt om kip te halen die we konden barbequen. Binh koos een kip uit voor vier euro. Ter plekke werd de keel doorgesneden, de veren geplukt, de kip gewassen en gesneden. Na wat extra groente en kruiden vertrokken we richting de jungle waar we een uurtje later aan de kip zaten met een gigantische waterval op de achtergrond. Ik denk niet dat ik ooit een versere kip heb gegegeten, heel lekker. Het rijden op de motor ging ook beter dan verwacht en sommige stukken waren echt heel mooi. Bergweggetjes met allerlei bochten en hoogteverschillen, een ultiem gevoel van vrijheid. Ik kan begrijpen waarom mensen een motor rijden. Ook heel gaaf was dat we eindigden in Mui Ne, de plek waar Binh woont. Hij nodigde me op de tweede dag al uit om bij hem thuis te komen eten. Was ook super. Zijn vrouw had de avond ervoor een varken geslacht en de ochtend van onze aankomst een eend. Dus vers varken en eend gegeten, samen met rijstepap en twee toetjes. Dragonfruit en honing, verzameld op zijn land. De wespen zaten er nog op, echt superzoet, duidelijk veel beter dan honing uit een potje. Dit alles werd gemaakt door zijn vrouw, zus en moeder en hij wilde er ook absoluut geen geld voor ontvangen. Opnieuw een geweldige ervaring dus en een goede afsluiting van een super tocht met de motor.
Mui Ne is een stranddorpje waar ik een paar dagen heb geluierd. Ook hebben ze hier zandduinen waar ik een dagje naartoe ben geweest met de scooter. Een scooter die overigens veel harder ging dan de motor, het was een automaat maar ik tikte toch mooi de 110 kilometer per uur aan:). Paar mooie foto's gemaakt in de duinen en een halfuur op een quad rondgecrossed over het zand. Gave ervaring. Verder wat op het strand gehangen voor ik doorging met de bus naar Saigon, mijn laatste grote stad in Vietnam. Valt overigens wel op hoe obsessief sommige Vietnamezen met hun huid bezig zijn. Ze lopen hier rond met sokken, lange broeken, truien, helmen, eigenlijk alles om maar zoveel mogelijk van het lichaam te bedekken. Ik krijg het al warm als ik er naar kijk.
Een grote stad is Saigon zeker. Echt motorbike frenzy daar. Hanoi had er al veel maar vergeleken met Saigon stelt dat weinig voor, overal motorbikes. Schijnen er meer dan vijf miljoen te zijn. Wel een leuke stad, ontzettend warm maar genoeg interessante dingen te zien. Zo ben ik naar een aantal oorlogsmusea geweest en heb hier weer genoeg verschrikkelijke dingen gezien. Bijvoorbeeld de effecten van Agent Orange, een chemisch goedje gebruikt door de Amerikanen om de jungle bloot te leggen. Er zitten echter ontzettend veel bijwerkingen aan dit middeltje. Het is zelfs zo erg dat er nu meer dan drie miljoen Vietnamezen misvormd zijn of leven met kankercellen. En het wordt generatie op generatie doorgegeven. Zelfs nu nog worden er kinderen geboren zonder handen of voeten. Heel hetfig om te zien en ook hier weer jammer dat de Amerikaanse regering hiervoor elke verantwoordelijk uit de weg gaat. Ook heb ik in de omgeving van Saigon en ook tijdens de motorbike tour stukken land gezien die nu nog steeds niet verbouwd kunnen worden omdat er nog gif in de grond zit. Triest.
Ik ben ook nog een dagje naar de Cu Chi tunnels geweest, een ondergronds gangenstelsel aangelegd door de VietCong, de communisctische guerilla's. Op een gegeven moment waren deze gangen zo lang dat ze meer dan 250 kilometer onder de grond doorliepen, zelfs onder een grote Amerikaanse basis door. De Amerikanen hebben dit gangenstelsel erg lang onderschat en wisten niet hoe ze het precies moesten aanpakken. Er waren daar dan ook verschillende lagen. Een laag op twee meter, een laag op zes meter en een laag op tien meter. Soms niet meer dan 50 bij 70 centimeter. Ik ben ook nog 100 meter door de gangen van twee en zes meter gekropen. Redelijk claustrofobisch en je moet er niet aan denken dat je hier dus jaren achter elkaar leeft en woont, er werden zelfs kinderen geboren in deze tunnels. Zegt in ieder geval wel wat over het fanatisme van de VietCong. Bij die gangen was het wel apart, je liep daar door de tunnels heen en overal kon je geweervuur horen. Dat waren dus echte geweren en kogels want je kon hier schieten met een geweer en ik ben uiteraard voor de AK 47 gegaan. Call of Duty modus. Die dingen maken echt veel en veel meer herrie dan ik verwachtte, als je daar dag in dag uit mee aan het schieten bent wordt je al snel gek denk ik. Geen pretje om in een oorlog te zijn lijkt me zo. Zie ook de video.
De laatste dagen heb ik een tour gedaan door de Mekong Delta, een groot gebied waar de Mekong doorheen stroomt en waar dus overal water en vruchtbare grond is. Van alles hier gezien, van drijvende markten tot hele vissersdorpen op het water en van hoe ze hier kokostoffees maken tot het maken van noodles. Ik heb ook slang gegeten en ik moet eerlijk zeggen dat het best lekker was, lekker mals:). Wel gaaf om te zien hoe men hier leeft in samenwerking met het water. Huizen op het water of op palen, overal bootjes en veel handel. Een super levendige omgeving en ervaring, ook omdat de tour bijna alleen in bootjes was. Het sloot ook meteen aan op mijn volgende bestemming, Cambodja. Ook daar ben ik met de boot heen gegaan en inmiddels ben ik in Phnom Penh, de hoofdstad. De komende twee weken ben ik in ieder geval in Cambodja, weer een nieuw land en als het half zo gaaf is als Vietnam ga ik een leuke tijd tegemoet.
Thanks.
Mui Ne is een stranddorpje waar ik een paar dagen heb geluierd. Ook hebben ze hier zandduinen waar ik een dagje naartoe ben geweest met de scooter. Een scooter die overigens veel harder ging dan de motor, het was een automaat maar ik tikte toch mooi de 110 kilometer per uur aan:). Paar mooie foto's gemaakt in de duinen en een halfuur op een quad rondgecrossed over het zand. Gave ervaring. Verder wat op het strand gehangen voor ik doorging met de bus naar Saigon, mijn laatste grote stad in Vietnam. Valt overigens wel op hoe obsessief sommige Vietnamezen met hun huid bezig zijn. Ze lopen hier rond met sokken, lange broeken, truien, helmen, eigenlijk alles om maar zoveel mogelijk van het lichaam te bedekken. Ik krijg het al warm als ik er naar kijk.
Een grote stad is Saigon zeker. Echt motorbike frenzy daar. Hanoi had er al veel maar vergeleken met Saigon stelt dat weinig voor, overal motorbikes. Schijnen er meer dan vijf miljoen te zijn. Wel een leuke stad, ontzettend warm maar genoeg interessante dingen te zien. Zo ben ik naar een aantal oorlogsmusea geweest en heb hier weer genoeg verschrikkelijke dingen gezien. Bijvoorbeeld de effecten van Agent Orange, een chemisch goedje gebruikt door de Amerikanen om de jungle bloot te leggen. Er zitten echter ontzettend veel bijwerkingen aan dit middeltje. Het is zelfs zo erg dat er nu meer dan drie miljoen Vietnamezen misvormd zijn of leven met kankercellen. En het wordt generatie op generatie doorgegeven. Zelfs nu nog worden er kinderen geboren zonder handen of voeten. Heel hetfig om te zien en ook hier weer jammer dat de Amerikaanse regering hiervoor elke verantwoordelijk uit de weg gaat. Ook heb ik in de omgeving van Saigon en ook tijdens de motorbike tour stukken land gezien die nu nog steeds niet verbouwd kunnen worden omdat er nog gif in de grond zit. Triest.
Ik ben ook nog een dagje naar de Cu Chi tunnels geweest, een ondergronds gangenstelsel aangelegd door de VietCong, de communisctische guerilla's. Op een gegeven moment waren deze gangen zo lang dat ze meer dan 250 kilometer onder de grond doorliepen, zelfs onder een grote Amerikaanse basis door. De Amerikanen hebben dit gangenstelsel erg lang onderschat en wisten niet hoe ze het precies moesten aanpakken. Er waren daar dan ook verschillende lagen. Een laag op twee meter, een laag op zes meter en een laag op tien meter. Soms niet meer dan 50 bij 70 centimeter. Ik ben ook nog 100 meter door de gangen van twee en zes meter gekropen. Redelijk claustrofobisch en je moet er niet aan denken dat je hier dus jaren achter elkaar leeft en woont, er werden zelfs kinderen geboren in deze tunnels. Zegt in ieder geval wel wat over het fanatisme van de VietCong. Bij die gangen was het wel apart, je liep daar door de tunnels heen en overal kon je geweervuur horen. Dat waren dus echte geweren en kogels want je kon hier schieten met een geweer en ik ben uiteraard voor de AK 47 gegaan. Call of Duty modus. Die dingen maken echt veel en veel meer herrie dan ik verwachtte, als je daar dag in dag uit mee aan het schieten bent wordt je al snel gek denk ik. Geen pretje om in een oorlog te zijn lijkt me zo. Zie ook de video.
De laatste dagen heb ik een tour gedaan door de Mekong Delta, een groot gebied waar de Mekong doorheen stroomt en waar dus overal water en vruchtbare grond is. Van alles hier gezien, van drijvende markten tot hele vissersdorpen op het water en van hoe ze hier kokostoffees maken tot het maken van noodles. Ik heb ook slang gegeten en ik moet eerlijk zeggen dat het best lekker was, lekker mals:). Wel gaaf om te zien hoe men hier leeft in samenwerking met het water. Huizen op het water of op palen, overal bootjes en veel handel. Een super levendige omgeving en ervaring, ook omdat de tour bijna alleen in bootjes was. Het sloot ook meteen aan op mijn volgende bestemming, Cambodja. Ook daar ben ik met de boot heen gegaan en inmiddels ben ik in Phnom Penh, de hoofdstad. De komende twee weken ben ik in ieder geval in Cambodja, weer een nieuw land en als het half zo gaaf is als Vietnam ga ik een leuke tijd tegemoet.
Thanks.
-
16 Maart 2012 - 16:20
Hobbes:
gaaf hoor dat schieten
nog veel plezier
ps vind wel jammer dat ik geen les meer van u heb -
16 Maart 2012 - 16:25
Jochem:
zitten vette foto's bij meneer.
denk ook wel goed weer
lattersssss -
16 Maart 2012 - 21:12
Johan :
Genieten met volle teugen Bart! Mooie foto's weer. Denk je al eens aan je terugreis? Of verknal ik nu je plezier? haha. Succes en goede reis verder!
Groet,
Johan -
17 Maart 2012 - 08:52
Cecile:
Mooi weer om te zien, ben nu weer in Rockanje, mis het warme weer van Oman, dus hoe moet dat straks met jou in Ned. weer!!!!! Indrukwekkend land, ook Cambodja zal dat zijn, die oorlogen hebben heel wat gedaan, ben benieuwd hoe je het hier ervaart. ik herinner me de film killing fields nog heel goed............!! lieve groet van ons, cecile. -
19 Maart 2012 - 20:41
Piet En Anneke:
Hallo Bart, wij volgen je nu ook alweer een tijdje. Het blijven boeiende verhalen waar je mee komt en indrukwekkend om de vele historische plaatsen die je bezoekt.
De fotos zijn mooi en vormen een mooie omlijsting van je verhaal. De fotos met de gevolgen van Agent Orange in deze serie zijn echt schokkend om te zien.
Je vermaakt je nog wel zo te zien, ik hoop dat je het zelf nog een beetje bij kunt houden al die indrukken. Have a nice time.
Piet en Anneke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
